Wie zijn wij?

  • Anouk

    Mijn naam is Anouk Spitzen. Vanaf het moment dat mensen mij als kind vroegen wat ik wilde worden, was het antwoord ik wil of met dieren of met mensen werken.
    In beide richtingen heb ik een opleiding gevolgd.
    Sinds 2011 werk ik als ambulant jongerenhulpverlener en begeleid ik thuisloze jongeren met uiteenlopende vragen. Daarnaast is het bij mij altijd blijven kriebelen om ook te werken met paarden. Daarom heb ik besloten om in 2022 de opleiding tot paardencoach te gaan volgen bij het Centrum voor Paardencoaching in Putten. Daarna heb ik nog de verdiepingstraining IK met PK gevolgd.
    Om deze droom ook echt na te gaan, ben ik in 2023 als zelfstandig paardencoach begonnen.

    Wat ik belangrijk vind in de omgang met mensen is dat iemand zichzelf mag zijn. Dat hij of zij haar eigen keuzes mag maken en dat in een tempo wat voor diegene goed voelt.

    Ik neem de tijd om naar anderen te luisteren en hun standpunten te begrijpen. Ik vind het belangrijk om niet snel conclusies te trekken en anderen de ruimte te geven om hun gedachten en gevoelens te uiten. Ik pas me gemakkelijk aan verschillende situaties en omstandigheden aan en ik vind het leuk om samen nieuwe ideeën en perspectieven te onderzoeken.

    Wat ik terug krijg van mensen om mij heen is dat ik positieve energie uitstraal. Ik ben altijd bereid om anderen te motiveren en te inspireren en dat mijn enthousiasme vaak aanstekelijk werkt :)

  • Melford

    Melford is geboren in 2003. Ik mag al van hem genieten sinds 2004.

    Melford is een paard die respect voor je heeft als jij dat voor hem hebt. Melford is zachtaardig en vriendelijk. Dat straalt hij ook uit. Hij is ook enthousiast en gaat voor je door het vuur. Hij heeft humor. Hij maakt mij en de mensen om hem heen regelmatig aan het lachen met zijn ondeugende acties.

    Melford is geduldig en voorzichtig met kinderen. Dat heb ik bij mijn zwangerschappen al mogen ervaren, maar ook daarna met mijn eigen kinderen, maar ook met andere kinderen is hij alert en voorzichtig.

“We have such a long way to go,” sighed the boy.
“Yes, but look how far we’ve come,” said the horse.

The Boy, The Mole, The Fox and The Horse by Charlie Mackesy